23 stycznia 2019
(grafika: geralt/pixabay)
Z okazji Międzynarodowego Dnia Migrantów Eurodiaconia wydała dokument z wytycznymi dotyczącymi integracji migrantek. Opracowanie ukazuje sytuację migrujących kobiet, wyzwania, z jakimi się mierzą, a także prezentuje praktyczne wskazówki dotyczące tego, jak im pomagać w integracji.
Migranci doświadczają wielu trudności na swojej drodze, jak i w nowych miejscach pobytu. „Badania pokazują, że migrujące kobiety często mierzą się z »podwójnie niekorzystną sytuacją« ze względu na swoją pozycję jako kobiety, jak też imigranta. Zwykle konfrontują się z większą ilością przeszkód w dostępie do zatrudnienia, szkoleń, kursów językowych czy usług w zakresie integracji niż migrujący mężczyźni” – czytamy we wstępie dokumentu „Wytyczne Eurodiaconii w zakresie integracji migrujących kobiet”.
Autorzy dokumentu, powołując się na badania i raporty OECD i Parlamentu Europejskiego, zwracają uwagę, że migrantki spoza Unii Europejskiej i uchodźczynie stoją przed dodatkowymi wyzwaniami w integracji, które są związane z ich przymusową migracją – kłopotami zdrowotnymi, traumą, brakiem dokumentacji dotyczącej ich wykształcenia i doświadczenia zawodowego. „Ponadto, migrujące kobiety często doświadczają wielorakich form dyskryminacji ze względu na takie czynniki, jak płeć, rasa, pochodzenie etniczne, religia i pozycja imigranta, co zwiększa ryzyko doświadczania przez nie przemocy, ubóstwa i wykluczenia społecznego” – czytamy w dokumencie.
Opracowanie składa się z czterech części. W dwóch pierwszych zawarto informacje o migrantkach i opisano wyzwania związane z ich integracją. W trzeciej i czwartej części znaleźć można wskazówki i pomysły dotyczące tego, jak skutecznie pomagać w integracji migrantek, a także przykłady takich działań w kilku organizacjach członkowskich Eurodiaconii.
Pierwsza część zawiera najważniejsze dane dotyczące sytuacji migrantek. Zwrócono uwagę, że wśród migrantów nieznaczną większość stanowią kobiety (52 proc.). Generalnie wśród migrantów kobiety są lepiej wykształcenie niż mężczyźni, ale jeśli chodzi o uchodźczynie, to statystycznie mają one niższe wykształcenie niż wszystkie inne grupy migrantów i miejscowej ludności. Praca jest jednym z kluczowych czynników integracji. Migrantki, mimo że często dobrze wykształcone, w porównaniu zarówno do migrujących mężczyzn, jak i miejscowych kobiet, mają mniejsze szanse na zatrudnienie, a jeśli już, to częściej wykonują pracę poniżej swoich kwalifikacji. Bardzo wielu migrantów, a szczególnie uchodźców, cierpi na szereg problemów zdrowotnych związanych z doświadczeniem przemocy, od której uciekli. Zmagają się np. z zespołem stresu pourazowego. UNHCR szacuje, że co roku 20 tys. kobiet i dziewcząt, które pochodzą z krajów praktykujących rytualne okaleczanie żeńskich genitaliów, stara się o azyl w Unii Europejskiej.
W drugiej części dokumentu jego autorzy przedstawiają główne wyzwania dotyczące integracji migrujących kobiet. Problemy tej integracji są związane ze statusem imigranta i możliwością zatrudnienia. Podjęcie pracy jest z kolei uzależnione od statusu prawnego, obowiązków rodzinnych, stanu zdrowia czy odpowiednich kwalifikacji. Trzeba się też zmierzyć z trudnościami wynikającymi z różnic kulturowych (wielu migrantów pochodzi z krajów o patriarchalnej strukturze społecznej). Jeśli migrującym kobietom uda się wejść na rynek pracy, to wiele z nich musi się konfrontować z kolejnymi trudnościami: niepełne i krótkotrwałe zatrudnienie, niskie płace, złe warunki pracy, brak ubezpieczenia.
W trzeciej części opracowania zaprezentowano praktyczne wskazówki dotyczące tego, jak działać na rzecz skutecznej integracji migrujących kobiet. Autorzy dokumentu zalecają wszechstronne podejście uwzględniające kwestie płci, zwrócenie szczególnej uwagi na potrzeby migrantek na zajęciach wprowadzających, zapewnienie elastyczności w dostępie do proponowanych usług i ich wyborze, poznanie i zrozumienie kontekstu kulturowego migrantek, ułatwienie dostępności proponowanych usług, prowadzenie kursów językowych dostępnych dla migrantek, wsparcie migrantek w uzyskaniu formalnego uznania ich kwalifikacji i angażowanie migrantek w działania budujące wspólnotę.
W ostatniej części dokumentu można przeczytać o projektach prowadzonych na rzecz migrantek przez kilka organizacji członkowskich Eurodiaconii. Opisano działania Centrum Doradztwa dla Uchodźczyń, prowadzonego przez Diakonię Austriacką (Diakonie Österreich) w Wiedniu w Austrii, projekt „Współpraca przeciw wykluczeniu”, prowadzony przez Misję Miejską Skania (Skåne Stadsmission) w Malmö w Szwecji, oraz działalność schroniska dla kobiet będących ofiarami handlu ludźmi, prowadzonego przez Ewangelickie Stowarzyszenie „Nowe Życie” (Asociación Evangélica Nueva Vida) w Santander w Hiszpanii.
„Kościoły i organizacje religijne mają dobrą pozycję do rozwijania i wdrażania działań integracyjnych nie tylko ze względu na swoje doświadczenie i wielowiekową troskę o ludzi w potrzebie, ale również dlatego, że tworzą wspólnotę, z którą migranci mogą się integrować” – podkreślają autorzy dokumentu.
Eurodiaconia jest międzynarodową wspólnotą chrześcijańskich organizacji działających w zakresie pomocy socjalnej i medycznej oraz na rzecz sprawiedliwości społecznej. Obecnie zrzesza 48 członków z 32 krajów. Jednym z nich jest Diakonia Polska.
Michał Karski
Pobierz dokument: Eurodiaconia’s Guidelines for the Integration of Migrant Women
Zobacz też: Eurodiaconia