– Chcę w życiu pomagać ludziom i sprawiać, by byli szczęśliwi. Misja organizacji, w której będę pracować, jest mi bardzo bliska. Bardzo się cieszę, że tu jestem. Będę szczęśliwa, jeśli będę mogła choć trochę zmienić czyjeś życie na lepsze – mówi Nana, wolontariuszka z Gruzji, która wraz z kilkoma innymi młodymi ludźmi z różnych krajów świata rozpoczyna projekt wolontariacki koordynowany przez Diakonię Polską.
Od ponad dwudziestu lat Diakonia Polska koordynuje projekty wolontariatu międzynarodowego. Wysyła młodych ludzi na projekty wolontariackie za granicę, jak również gości w Polsce wolontariuszy z innych krajów. Prowadzi projekty wolontariackie w ramach unijnego programu Europejski Korpus Solidarności. Jest też członkiem międzynarodowej sieci współpracy organizacji koordynujących wolontariat międzynarodowy EDYN (Ecumenical Diaconal Year Network).
W ramach Europejskiego Korpusu Solidarności Diakonia Polska co roku koordynuje projekty, które wolontariusze zagraniczni realizują od października do czerwca w placówkach pomocowych i edukacyjnych w Polsce. W tym roku swoje projekty wolontariackie rozpoczynają młodzi ludzie z Algierii, Azerbejdżanu, Gruzji, Hiszpanii, Niemiec i Turcji. Będą pracować w Ewangelickim Centrum Diakonii i Edukacji we Wrocławiu, Fundacji Bullerbyn w Warszawie, Fundacji Dzieci „Arka” w Warszawie, Fundacji Jesteśmy dla Was w Katowicach, Fundacji Wolna Szkoła w Warszawie oraz szkole podstawowej w Koninie.
Od 3 do 6 października w Warszawie odbyło się seminarium wprowadzające dla wolontariuszy. Mieli oni okazję poznać się wzajemnie, porozmawiać o swoich motywacjach związanych z wolontariatem w Polsce i o swoich krajach pochodzenia, a także podyskutować o stereotypach. Ponadto zapoznali się z działalnością Diakonii Polskiej i Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce, a także zwiedzili wybrane muzeum w Warszawie i stołeczną starówkę. Seminarium prowadziła Ewa Wunsz, koordynatorka ds. wolontariatu w Diakonii Polskiej.
Zapytaliśmy ich, dlaczego wybrali wolontariat w Polsce oraz jakie są ich nadzieje i cele związane z tymi projektami.
Anna z Chemnitz (Niemcy)
wolontariuszka w Ewangelickim Centrum Diakonii i Edukacji we Wrocławiu
Połowa mojej rodziny pochodzi z Polski, ale nie zostałam wychowana dwujęzycznie. Teraz chcę nauczyć się polskiego tak, aby móc poznać moją rodzinę na głębszym poziomie i pozostać w kontakcie w moją drugą ojczyzną. Dlatego wybrałam wolontariat w Polsce.
Chciałam opuścić strefę bezpieczeństwa rodzinnego i mojego miasta, aby stać się bardziej niezależna. Chcę poznać lepiej samą siebie, a także być w stanie rozmawiać z moimi wujkami, ciotkami i kuzynami.
Celina z Hirschfeld (Saksonia, Niemcy)
wolontariuszka w Ewangelickim Centrum Diakonii i Edukacji we Wrocławiu
Zdecydowałam się na wolontariat w Polsce, ponieważ chcę dowiedzieć się więcej o tym kraju i jego tradycjach. Duża część mojej rodziny pochodzi z Polski, dlatego jest dla mnie ważne, aby poznać ten kraj.
Mam nadzieję, że nauczę się polskiego na tyle, że będę się mogła komunikować w tym jęzuku. Chcę też stać się bardziej niezależna od moich rodziców i nauczyć się żyć samodzielnie. Ale przede wszystkim chcę spotkać nowych ludzi i poszerzyć moją wiedzę na temat innych kultur. Innym celem mojego wolontariatu jest po prostu pomaganie ludziom kiedy tylko mogę. I mam poczucie, że ten wolontariat daje mi na to szansę.
Friedrich z Kilonii (Niemcy)
wolontariusz w szkole podstawowej nr 1 w Koninie
Wybrałem Polskę na miejsce mojego wolontariatu, ponieważ chcę zdobyć nowe doświadczenia i poznać nowy kraj, w którym jeszcze nigdy nie byłem. A słyszałem, że Polska jest przyjaznym krajem.
Mam nadzieję, że w czasie mojego projektu wolontariackiego nauczę się nowego języka i poznam nowych przyjaciół. I że dowiem się czegoś nowego o sobie samym. Chcę też pozwiedzać Polskę.
Jan z Räckelwitz (Saksonia, Niemcy)
wolontariusz w Ewangelickim Centrum Diakonii i Edukacji we Wrocławiu
Wybrałem wolontariat w Polsce, ponieważ jest to kraj sąsiadujący z Niemcami. Chciałbym poznać lepiej polską kulturę, język, ludzi tu mieszkających. To mnie najbardziej interesuje.
Mam nadzieję, że w miejscu mojego wolontariatu nauczę się pracować z dziećmi, młodzieżą, jak też z nauczycielami. I że nauczę się języka polskiego tak dobrze, jak to tylko możliwe. Mam również nadzieję, że podczas mojego wolontariatu zdobędę doświadczenie, które będzie później pomocne w moim życiu. Chciałbym też znaleźć w Polsce nowych przyjaciół, którzy pokażą mi miejscową społeczność i kulturę.
Nana z Tbilisi (Gruzja)
wolontariuszka w Fundacji Jesteśmy dla Was w Katowicach
Chcę w życiu pomagać ludziom i sprawiać, by byli szczęśliwi. Misja organizacji, w której będę pracować, jest mi bardzo bliska. Bardzo się cieszę, że tu jestem. Będę szczęśliwa, jeśli będę mogła choć trochę zmienić czyjeś życie na lepsze.
Czas mojego wolontariatu będzie nowym doświadczeniem w moim życiu. Chcę spotykać ludzi z innych krajów i kultur, wykorzystywać moje umiejętności tam, gdzie są najbardziej potrzebne, zmieniać społeczeństwo na lepsze, zdobyć nową wiedzę, poznać nowe miejsca i nową kulturę. A także korzystać efektywnie z wolnego czasu.
Sena ze Stambułu (Turcja)
wolontariuszka w Fundacji Dzieci „Arka” w Warszawie
W Polsce znalazłam taki projekt wolontariacki, jakiego szukałam. Jestem podekscytowana tym, że będę pracowała z dziećmi. Poza tym podoba mi się architektura Polski i chciałam doświadczyć mieszkania tutaj przez pewien czas mojego życia.
Moim głównym celem jest poznanie innych kultur. Chcę poznać nowych ludzi i rozwinąć swoje umiejętności społeczne komunikując się z nimi. Poza tym wspaniałym doświadczeniem będzie poznanie życia dzieci.
Szymon z Bad Oeynhausen (Niemcy)
wolontariusz w Fundacji Jesteśmy dla Was w Katowicach
Moi rodzice pochodzą z Polski i czasami tu przyjeżdżamy, by spotkać się z rodziną. A ponieważ mieszkamy tak daleko i nie widujemy się zbyt często, to w czasie tych wizyt przede wszystkim pozostajemy tam, gdzie mieszka nasza rodzina (Pręgowo, Augustów). Wybrałem na miejsce swojego wolontariatu Polskę, ponieważ chcę poznać ten kraj z innej strony, zwiedzić miejsca, których nigdy wcześniej nie widziałem. Chcę też pomagać dzieciom, którymi zajmuje się fundacja, w której będę pracował, oraz nauczyć się od nich nowych rzeczy, aby się przekonać, czy potrafię pracować z dziećmi i czy mogę w przyszłości zostać nauczycielem.
Mam nadzieję, że będę umiał nawiązać więź ze wszystkimi dziećmi, z którymi będę pracował, tak że mi zaufają, a ja będę mógł nauczyć je różnych rzeczy, które przydadzą im się w przyszłości. Mam też nadzieję, że dzieci i inne osoby, które spotkam, nauczą mnie nowych rzeczy. Moim celem jest bowiem także zdobywanie nowej wiedzy i zwykła wymiana informacji z innymi ludźmi, tak abym wrócił do domu choć trochę mądrzejszy.
Tekst i zdjęcia:
Michał Karski
Zobacz też: Wolontariat europejski