Nowi wolontariusze zagraniczni rozpoczęli realizację projektów wolontariackich, koordynowanych przez Diakonię Polską. – Zgłosiłam się na wolontariat, aby dorosnąć, zmierzyć się z nowymi wyzwaniami oraz, oczywiście, by zrobić coś dobrego i pomagać ludziom – mówi Mona, wolontariuszka z Akwizgranu.
Młodzi ludzie z Francji, Niemiec, Węgier i Włoch spędzą w Polsce dziewięć miesięcy, pracując jako wolontariusze w placówkach edukacyjnych i pomocowych. Ich projekty koordynowane są przez Diakonię Polską, która jest organizacją wysyłającą i goszczącą w ramach programów wolontariatu międzynarodowego.
Wolontariusze zaczęli swój pobyt w Polsce od seminarium wprowadzającego, które się odbyło w Warszawie od 24 do 27 września. Prowadziła je Ewa Wunsz, koordynatorka ds. wolontariatu w Diakonii Polskiej. Wolontariusze mieli okazję poznać się wzajemnie, omówić kwestie związane z ich projektami, zapoznać się z informacjami na temat Polski, Warszawy oraz działalności Diakonii Polskiej i Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP. Zwiedzili również starówkę i Muzeum Powstania Warszawskiego.
Od października do czerwca wolontariusze będę pracować w Ewangelickim Centrum Diakonii i Edukacji we Wrocławiu, Szkole Podstawowej nr 1 w Koninie, Przedszkolu nr 1 w Koninie, Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Katowicach oraz Domu Opieki Kościoła Chrześcijan Baptystów „Nasz Dom” w Białymstoku.
Alexander z Lipska (Niemcy)
Moja niemiecka organizacja [wysyłająca – przyp. red.] zasugerowała mi wolontariat w Polsce, ponieważ nie miałem jakichś specjalnych życzeń co do kraju, chciałem tylko wziąć udział w wyjątkowym projekcie.
Mam nadzieję, że podczas mojego pobytu w Polsce poznam polskie tradycje. Chciałbym trochę popodróżować po Polsce, a może i po innych krajach Europy wschodniej. Mam też nadzieję, że wyzwania związane z projektem pomogą mi się stać bardziej samodzielnym.
Zoé ze Strasburga (Francja)
Wybrałam Polskę na miejsce mojego wolontariatu, ponieważ nigdy nie byłam w Europie wschodniej, a także dlatego, że interesuje mnie zarówno polska historia, jak i kultura czy język. Poza tym lubię zimne kraje.
Przez najbliższe miesiące chcę być przydatna. Zamierzam uczyć się nowego języka, kultury, a być może też przepisów kulinarnych. Mam nadzieję, że będę mogła podróżować po Polsce, by ją odkrywać i spotykać innych wolontariuszy.
Mirjam z Kiskunhalas (Węgry)
W zeszłym roku w październiku spędziłam w Polsce tydzień. To piękny kraj, który potrzebuje pomocy i misji. Chcę pomagać ludziom i temu krajowi. Chcę się też nauczyć języka polskiego i poznać kulturę polską.
Szukałam swojej drogi w życiu. Pytałam Boga: „Proszę, powiedz mi, jaki masz plan dla mnie”. Myślę, że po woli znajduję swoją drogę, ponieważ będę pastorką. Chciałabym więc pomagać ludziom i temu krajowi. Chcę mieć silną wiarę i ufność w Bogu. Chcę zostawić za sobą mój ból i stać się lepszym człowiekiem. Chciałabym być dobrą pastorką.
Elisa z Modiki (Sycylia, Włochy)
Chciałam zrealizować projekt wolontariacki – bez znaczenia w jakim kraju. Trafiłam do Polski i jestem z tego naprawdę zadowolona, ponieważ – jak na razie – wszystko wydaje się tu bardzo miłe.
Chcę zdobyć jak najwięcej doświadczeń, aby zmierzyć się z wyzwaniami i wrócić umiejąc inaczej, lepiej postrzegać świat. Chciałabym się też nauczyć się języka polskiego.
Mona z Akwizgranu (Niemcy)
Byłam otwarta na wolontariat w jakimkolwiek kraju. Niewiele wiedziałam o Polsce. Jednak gdy moja niemiecka organizacja [wysyłająca – przyp. red.] ze względu na projekt wybrała dla mnie ten kraj, zaczęłam zgłębiać wiedzę na jego temat. I bardzo się ucieszyłam z tego wyboru, ze względu na wielką różnorodność Polski i ciekawą kulturę.
Zgłosiłam się na wolontariat, aby dorosnąć, zmierzyć się z nowymi wyzwaniami oraz, oczywiście, by zrobić coś dobrego i pomagać ludziom. Mam nadzieję, że spotkam nowych, ciekawych ludzi i zbuduję nowe przyjaźnie. Chcę też poznać Polskę, jej kulturę i, oczywiście, nauczyć się języka polskiego. W wolnym czasie planuję podróżować po kraju i odwiedzić wiele różnych miejsc i kilka pięknych miast.
Renata z Veszprému (Węgry)
Początkowo chciałam wyjechać na wolontariat do Anglii, ale potem zdecydowałam się na Polskę. Trzy lata temu odwiedziłam Gorlice i spędziłam tam kilka dni. Polubiłam to miasto i tamtejszych ludzi.
Mam nadzieję, że wolontariat w Polsce będzie wspaniałym czasem. Chcę poznać nowych ludzi, nawiązać nowe przyjaźnie, nauczyć się języka polskiego, podróżować z innymi wolontariuszami. Mam też nadzieję, że poznam samą siebie trochę lepiej. Będę więc serdeczna, elastyczna i otwarta.
Podczas mojego wolontariatu chciałbym poznać Polskę, nową kulturę i język. Chciałbym również zapoznać się z nowymi metodami pracy i zdobyć doświadczenie przed wznowieniem studiów.
Tekst i zdjęcia: Michał Karski
Zobacz też: Wolontariat europejski