8 września 2013
Wolontariusze w Serbii pochodzący z Estonii, Francji i Polski. Pierwsza z prawej autorka relacji (fot. archiwum Aleksandry Kołeczek)
Diakonia Polska zarówno przyjmuje, jak i wysyła wolontariuszy w ramach międzynarodowego programu European Voluntary Service. O swoim projekcie w Belgradzie opowiada polska wolontariuszka Aleksandra Kołeczek.
Nazywam się Aleksandra Kołeczek, mam 26 lat. Wyjechałam na roczny projekt w ramach EVS do Belgradu, stolicy Serbii. Moją organizacją goszczącą jest Centar E8. Jest to organizacja pozarządowa zajmująca się promowaniem zdrowego stylu życia oraz równouprawnienia płci. Chęć zdziałania czegoś w tym zakresie była moim głównym motywem przyjazdu do Belgradu.
Flagowym projektem organizacji, który miał być moim głównym polem działania, jest program „Budi muško”, w polskim tłumaczeniu „Bądź mężczyzną”. Inicjatywa ta powstała, aby promować pozytywne zmiany w zachowaniu młodych mężczyzn oraz zaproponować alternatywy dla przemocy (zwłaszcza przemocy ze względu na płeć). Program umożliwia młodym mężczyznom możliwość weryfikacji postaw i wzorców, które negatywnie wpływają na ich życie. Młodzi mężczyźni podczas projektu są zapoznawani z nowymi równościowymi normami, na których mogą budować zdrowe i pozytywne relacje partnerskie.
Mój projekt rozpoczął się w październiku 2013 r. Jak to często bywa na Bałkanach, okazało się, że moje szanse na włączenie się w program „Budi muško”, na którym opierał się projekt, nie są zbyt duże. Przystosowanie się do nowej rzeczywistości nie było łatwe. Na szczęście po kilkumiesięcznym okresie szoku kulturowego, nieporozumień i marazmu udało się wypracować sposób na poradzenie sobie z tą sytuacją. W tym momencie nie narzekam na brak obowiązków. Zajmuje się głównie tłumaczeniami z serbskiego na angielski, pisaniem projektów oraz promocją wolontariatu europejskiego. Jednym z moich obowiązków była także pomoc techniczna przy organizacji treningów w ramach Młodzieży w Działaniu, konferencji i imprez organizowanych przez Centar E8.
Ważnym elementem, dzięki któremu jestem zadowolona z mojego pobytu w Serbii, są moje dwa projekty osobiste. W ramach projektu Balkan Balkon wraz z francuską wolontariuszką przeprowadzałam wywiady z bałkańskimi aktywistami. Projekt ten wsparła moja organizacja goszcząca. Dzięki temu mogłam podróżować po Serbii, żeby spotkać najciekawsze osoby. Mój drugi projekt polega na prowadzeniu po polsku bloga o projekcie „Budi muško”. Kto wie, może doczekamy się czegoś na ten kształt w Polsce. Zachęcam do odwiedzenia stron moich projektów:
Oprócz pracy spędziłam mnóstwo czasu na podróżach (Macedonia, Rumunia, Węgry, Czarnogóra), poznawaniu lokalnych smaków, muzyki i ludzi. Czas spędzony poza pracą był dla mnie równie ważny i na pewno jeszcze długo będę wspominać mój roczny pobyt w Serbii.
O życiu wolontariuszy w Belgradzie opowiada film, który był projektem mojej współlokatorki z Francji zobacz film