Wolontariusze w warszawskim Ogrodzie Saskim. Od lewej: Marius Bӧhm, Sarah Lensch, Hans Biskupski, Annika Kelm, Tabea
Hartmann, Hannah Salberg, Jessica Berz, Claudia Klyk, Krisztian Levai (fot. Agnieszka Jelinek)
W październiku kolejna grupa wolontariuszy zagranicznych rozpoczęła swoją służbę w ramach projektów diakonijnego wolontariatu międzynarodowego. Na początek swojej przygody z wolontariatem w Polsce młodzi ludzie wzięli udział w seminarium wprowadzającym.
Seminarium odbyło się w Warszawie od 1 do 4 października. Wolontariusze mieli okazję poznać się nawzajem, dyskutować o sprawach związanych z ich nowymi zadaniami, a także zwiedzić stolicę Polski. Po kilku wspólnie spędzonych dniach nadszedł najbardziej wyczekiwany moment – dzień wyjazdu do organizacji goszczących.
Od października dziewięcioro wolontariuszy zagranicznych realizuje w Polsce projekty koordynowane przez Diakonię Polską. W ramach Wolontariatu Europejskiego (EVS) Tabea Hartman pracuje w biurze Diakonii Polskiej w Warszawie, Annika Kelm w Ewangelickim Centrum Diakonii i Edukacji im. ks. Marcina Lutra we Wrocławiu, zaś Hannah Salberg i Krisztian Levai w Domu Opieki Kościoła Chrześcijan Baptystów „Nasz Dom” w Białymstoku. Projekty poza EVS realizują: Marius Böhm i Hans Biskupski w Domu Opieki „Laurentius” w Olsztynie, Claudia Klyk w Ewangelickim Centrum Diakonii i Edukacji we Wrocławiu, Jessica Berz w Parafii Ewangelicko-Augsburskiej św. Marcina w Krakowie oraz Sarah Lensch w organizacji Gaudium et Spes w Krakowie.
Wolontariuszka Tabea Hartmann opisuje swoje pierwsze wrażenia z wolontariatu w Polsce:
Willkommen in Polen! – Witam w Polsce!
Jestem teraz tu. W centrum Polski, w centrum Warszawy. Razem z czterema innymi wolontariuszami z Niemiec przybyłam tydzień temu do Warszawy. Nasz wolontariat (DJiA) realizujemy w różnych miastach w Polsce. Po niemiecku „Diakonisches Jahr im Ausland”, a po polsku chyba „Diakonijny rok za granicą”. Pomagamy Diakonii Polskiej w pracy, np. ze starszymi ludźmi, dziećmi albo z osobami niepełnosprawnymi. Ja, Tabea Hartmann, zostaję tu w Warszawie w ramach projektu EVS „Diaconal Year in Poland”.
Moim pierwszym zadaniem była pomoc przy Gali „Ubi Caritas 2013”. W teatrze Kamienica spotkali się ważni przedstawiciele Diakonii, Caritas i Eleos, którzy wręczali nagrody wolontariuszom i organizacjom partnerskim. Po słowach podziękowania i wręczeniu nagród galę dopełniła sztuka teatralna pt. „Szekspir Forever”, główną rolę grał Andrzej Seweryn (szersza relacja z gali tutaj – przyp. red.).
Decyzja o przyjeździe do Polski nie była dla mnie trudna, ponieważ studiowałam trzy lata polonistykę w Niemczech. Podczas pobytu w Warszawie chciałabym zbierać wiele doświadczeń i poprawić swój polski. W pierwszych dniach zobaczyłam miasto i dowiedziałam się dużo o jego historii. Bardzo się cieszę, że mogę mieszkać w takim ładnym mieście i jestem bardzo ciekawa, co ten rok przyniesie.