Z uwagą przeczytałam pierwsze wydanie kwartalnika „Diakonia” i pragnę wyrazić uznanie oraz radość z faktu jego powstania.
Jestem przewodniczącą komisji diakonijnej przy Parafii Ewangelicko-Augsburskiej Wang w Karpaczu.
Ogarnia
mnie sporo wątpliwości, czy wszystkie nasze działania są właściwe i
skuteczne. Dlatego bardzo chciałabym podzielić się moimi
doświadczeniami i planowanymi działaniami na famach „Diakonii”. Moja
działalność powoduje, że mam wiele pomysłów na skuteczną służbę
bliźniemu.
Uważam, że ukazywanie się kwartalnika, w którym my
– działający na polu diakonii – będziemy mogli dzielić się naszymi
doświadczeniami, jest bardzo pożądane. Wymiana doświadczeń i uwag
będzie zapewne bardzo cenna i zaowocuje coraz skuteczniejszymi
działaniami. Skorzystamy na tym wszyscy, a zwłaszcza ci, którzy są
najbardziej potrzebujący i którym pomoc jest niezbędna.
Angażując
się w służbę diakonijną stworzyłam plan systematyzujący kolejne
poczynania naszej komisji w Karpaczu. Chciałabym go zaprezentować na
famach kwartalnika po to, by może niektóre propozycje mogły być
wykorzystane przez innych lub poddane dyskusji.
Przesyłam mój plan pracy i propozycje form działania. Dodam, iż na ten apel parafianie zareagowali bardzo żywo i skutecznie.
Przesyłam serdeczne pozdrowienia i życzenia obfitych łask Pańskich.
Irena Adamiec
przewodnicząca parafialnej komisji diakonijnej
przy Parafii Ewangelicko – Augsburskiej Wang w Karpaczu
Plan pracy i formy działania parafialnej komisji diakonijnej przy Parafii Ewangelicko – Augsburskiej Wang w KARPACZU.
1. Wspierać duchowo osoby chore, samotne, opuszczone, cierpiące, ubogie i wszystkie inne, które potrzebują pomocy poprzez:
a) odwiedziny w domach i szpitalach,
b) wspólną modlitwę, dostarczanie tekstów kazań, nagrań nabożeństw, wydawnictw kościelnych itp.
2. Organizować ludziom starszym i chorym dojazdy do kościoła na nabożeństwa:
a) wspólna modlitwa łączy i z niej rodzi się nadzieja i miłość.
3.
Pomagać i wspierać materialnie tych, którzy potrzebują pomocy. Poznawać
pragnienia i oczekiwania wobec Kościoła poszczególnych parafian poprzez
rozmowy, wywiady, odwiedziny, ankiety:
a) frustracja spowodowana biedą, brak socjalnego zabezpieczenia zniechęca ludzi do wszystkiego, nawet do wiary,
4. Prowadzić poradnictwo parafialne, które ma za zadanie pomagać w załatwianiu
różnych trudniejszych spraw:
a) emerytury, renty, zasiłki,
b) poradnictwo pielęgnacyjne,
c) wychowanie dzieci itp.
5. Pamiętać o okrągłych datach urodzin starszych parafian:
a) łączyć się w modlitwie o ich dalsze zdrowie.
6.
Organizować wczasy dla osób samotnych (starszych), w miarę możliwości
wspólne wycieczki, oraz w koniecznych przypadkach domy opieki.
7. Utworzyć fundusze na cele diakonijne, które mają służyć parafiom potrzebującym tej pomocy:
a) w tym celu zbierać środki finansowe poprzez składkę wiernych,
b) zwracać się o pomoc do rady parafialnej.
8. Obchodzić Święto Diakonii.
9.
Wszelkie decyzje o pomocy, darach itp. będą podejmowane wspólnie przez
komisję diakonijną, a ważniejsze wraz z księdzem lub radą parafialną.