Pora na wnioski – refleksje z pobytu wolontariuszki z zagranicy

O początkach „roku służby” w Polsce wolontariuszki Martiny Meyer
pisaliśmy w wywiadzie opublikowanym w Diakonii nr 1 ze stycznia 1999 r.Nadszedł czas na podsumowanie i wyciągnięcie wniosków. Martina
przebywała w różnych ośrodkach działających pod patronatem Kościoła,
takich jak domy opieki „Tabita” w Konstancinie-Jeziomej, „Emaus” w
Dzięgielowie, przez trzy miesiące mieszkała w Diakonacie „Eben-Ezer”
oraz poznawała pracę diakonijną prowadzoną przez niektóre parafie, np.
Ustroń-Bładnice.

Martina również dobrze czuła się w środowisku
młodych ewangelików, z którymi pracowała i spędzała czas wolny. Na
końcu swego raportu napisała: „Już teraz wiem, że będzie mi strasznie
trudno wyjechać w końcu sierpnia. Przecież nie tylko nauczyłam się w
tym roku nowego języka… nauczyłam się lepiej rozumieć Polaków i
Polskę”.

Sądzimy, że Martina rozpoczęła nowy etap współpracy w
ramach akcji przyjazdu do Polski młodych ochotników z zagranicy. Ta
niespełna 20-letnia Niemka dala nie tytko świadectwo dobrej pracy w
służbie dla nieznanych jej wcześniej „obcych” bliźnich z Polski, ale
także przełamała swoisty impas – jej pobyt w naszym kraju wpłynął
pozytywnie na wybory innych jej rodaków. Już w tym roku kolejna osoba
pełni podobną służbę w parafii łódzkiej, a inna zastępczą służbę
wojskową w Ewangelickim Domu Opieki „Arka” w Mikołajkach.

Mamy więc nadzieję na dalszy rozwój partnerskich kontaktów z członkami Kościołów ewangelickich z innych krajów.

Wanda Falk